زنده به عشق

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق 
ثبت  است     بر   جریده عالم      دوام ما

یحیی عزیز و مهربان , ما  و این جهان فانی را ترک کرد و به یاران جاودانه اش پیوست .
یحیی زارع گلچشمه از یاران ثابت قدم مقاومت ایران و از زندانیان سیاسی دهه شصت  و کاندیدای مجلس شورای ملی از شهر آزادشهر( در سال 1358) به ابدیت پیوست و از خود نام و یاد نیک به یادگار گذاشت . 
اگر چه دوستی و آشنایی من با یحیی به شش سال قبل برمی گردد ولی احساسم همیشه این بود که گویا سالیان طولانی او را می شناسم . 

با یحیی از سال 1389 آشنا شدم . همان زمان خیلی سریع جذب روحیه و رفتار و منش انسانی و صمیمی اش شدم . یحیی سمبل محبت و مهربانی و صبر و بردباری بود . او از آن دست انسانهایی بود که ممارست و همراهی با آنها موجب رشد و ارتقاء خصیصه های پاک انسانی می شود . از  او  « محبت و عشق به همنوع » « احساس مسئولیت درقبال سرنوشت میهن» , « فراموش نکردن اینکه از کجا آمده ایم و به کجا باید برویم »  و « پایبندی به اصول و آرمان  » را آموختم . 

آخرین بار دو هفته قبل با او صحبت کردم و آرزو کردم بزودی او را در گردهمایی بزرگ مقاومت در ماه ژوئیه و در پاریس ببینم ولی او خودش چنین امیدی نداشت . 

 از صمیم قلب و با اطمینان,  یقین دارم  یحیی و دیگر شهیدان و یاران درگذشته مقاومت , در صحنه های پایداری و مبارزه برعلیه رژیم ارتجاعی حاکم برایران , حاضر و ناظر خواهند بود .

یاد و نام یحیی زارع گلچشمه همیشه جاودانه باد