سی و پنج سال قبل در چنین روزی، هفتاد و سه تن از صادق ترین و رشیدترین فرزندان خلق و برجسته ترین شخصیتهای سیاسی و اجتماعی ایران به جرم آزادیخواهی و عدالتجویی وهواداری از مجاهدین خلق ایران در پای تپه های اوین به جوخه تیرباران سپرده شدند.
در میان این هفتاد و سه تن، دندانپزشک مردمی و مبارز دکترعلی خدابنده لویی نیز حضور داشت. جرم او مانند هفتاد و دو نفر دیگر هواداری از سازمان مجاهدین خلق و همکاری با بخش امدادپزشکی مجاهدین و عدم پذیرش مصاحبه علیه سازمان بود.
علی خدابنده لویی در سال 1340 در فقیرترین محله تهران یعنی در محله «دروازه غار» مطب دندانپزشکی خودش را تأسیس کرد و با همه وجود به خدمت مردم فقیر و زحمتکش در جنوب تهران مشغول شد.
این پزشک انساندوست درسال 1351 به جرم مخالفت با دیکتاتوری شاه و کمک مالی و امکاناتی به مجاهدین خلق دستگیر شده بود. او بار دیگر در سال 1357 به جرم سازماندهی تظاهرات سیاسی علیه حکومت شاه بازداشت شد.
پس از پیروزی انقلاب ضد سلطنتی با جدیت بیشتر به هواداری از سازمان مجاهدین خلق پرداخت و با بخش « امدادپزشکی» مجاهدین خلق و همچنین با بخش پزشکی موسسه «اسکان گودنشینان» و «کانون توحیدی اصناف» همکاری کرد.
در شباهنگام سی خرداد 1360 این پزشک انقلابی و مجاهد بعد از بازگشت از تظاهرات مسالمت آمیز و صدهاهزار نفره سی خرداد در داخل خانه اش دستگیر و بعد از ضرب و شتم در حضور همسر و فرزندان خردسالش به کمیته 13 واقع در نازی آباد و بعداز یک هفته به زندان اوین منتقل شد.
خبر اعدام 73 تن از مجاهدین و مبارزین که نام دکترعلی خدابنده لویی نیز در زمره آنان بود در روز 19 و 20 مهر 1360 در روزنامه کیهان و دیگر روزنامه ها و رسانه های صوتی و تصویری رژیم خمینی منتشر شد. نام او در شماره 15 اعلامیه «دادستانی کل انقلاب» قید شده است. همانگونه که برای نمونه در تصویر روزنامه کیهان می بینید در آن دوران، روزانه دهها نفر به جرم مخالفت با خمینی و رژیم جهل و جنایت به جوخه اعدام سپرده می شدند و برای ایجاد فضای رعب و وحشت و به تسلیم کشاندن مردم، نام هایشان بصورت علنی توسط رژیم منتشر می شد.
همزمان با اوج گیری مبارزات مردمی علیه رژیم جنون و جنایت و فساد و فریاد دادخواهی قتل عام شدگان 1367، با پیوستن به جنبش دادخواهی مردم ایران و خانواده های شهیدان مجاهد و مبارز و عقیدتی، یاد ونام فرزندان سربدار و سرفراز خلق ایران را گرامی بداریم.
راه پرافتخارشان پر رهرو باد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر